GAYLAND

blask12345

tutaj żadnych off-topów (jest odpowiedni wątek, gdzie można podyskutować – jak się robią off-topy to ciężko czytającej osobie znaleźć meritum), same porady jak pisać. wyszło to z moich rozmów z homowym i może homowy przyklei to gdzieś, żeby było widoczne. będziemy to w miarę na bieżąco uzupełniać.

na sam początek – luźniejsza wersja poradnika:

Gabryś

Jeśli, któryś z Was, drodzy "młodzi grafomani" potrzebuje pomocy w korekcie lub edycji tekstu. To serdecznie zapraszam:
gg:6547027 lub na mail [link widoczny dla zalogowanych].
Pozdrawiam:
Gabryś.

strega bianca

Hahah. Ogromnie mi się podoba poradnik numer jeden Homowego Seksulaisty, podpisuję się pod nim obiema rękami, w końcu jestem nałogową grafomanką. Wygląda na to, że jako dziewczyna mogę tu co nieco dodać. Na blogach, które próbowałam czytać, z mizernym co prawda skutkiem, roi się od:
• W pierwszym, a już koniecznie w drugim rozdziale musi być opis gwałtu, najlepiej zbiorowego bo to takie romantyczne.
• Wskazana para Pan- Niewolnik, zapewnia piski i mokre majtki.
• Akcja suto okraszona wymyślnymi torturami w połączeniu z brutalnymi aktami seksualnymi. Im niższy wiek autorki, tym jest ich więcej.
• Krew ma się lać strumieniami, samobójstwa i choroby wszelkiej maści umilają akcję i zapewniają multum ochów.
Wszystkie te rady zapewniają mnóstwo entuzjastycznych komentarzy. Najwięcej widziałam pod opem, gdzie chłopaka gwałcono rurą kanalizacyjną, urwaną spod umywalki.

Co do Poradnika Na Poważnie, widać , że Homowy Seksualista zdobył sporo doświadczenia podczas pisania. Ma niewątpliwą rację i jego uwagi są jak najbardziej słuszne i cenne. Początkujący autorzy kompletnie nie zdają sobie z tego wszystkiego sprawy, zaczynając swoją przygodę z pisaniem. Wielu z nich sądzi, że wystarczy usiąść przy klawiaturze, a Wen rzuci im się w ramiona. Wszystkie te rady bardzo trudno jest zastosować. Wymagają sporo praktyki i niemal świętej cierpliwości. I nawet jeśli komuś starczy zapału, aby opanować jako tako warsztat pisarski, nagle okazuje się, że czegoś jeszcze brakuje. Takiego małego - wielkiego Cosia. Talentu nie da się niczym zastąpić, bez niego jesteśmy tylko rzemieślnikami.
Wszystkim, którzy wytrwają, życzę dobrej zabawy. Wbrew temu co sądzą czytelnicy, to właśnie piszący, muszą mieć z tego co robią, największą dawkę radochy. Inaczej po dwóch stronach tekstu, walną głową w blat i zwieją z kumplami na piwo.